- Details
-
Geschreven: zondag 29 mei 2022 14:51
-
Geschreven door Frank Posthumus
28-05-22 08:45: De wekker gaat. Klaar voor weer een nieuwe dag. En wat voor een dag! Fluiten, coachen, zelf spelen en daarna nog gezellig eten en bowlen met de selectie. Tijdens het opstaan merk ik dat mijn hoofd er meer zin in heeft dan mijn benen, die nog wat zwaar aanvoelen na het gezellige familietoernooi afgelopen donderdag. Maar goed, ik ben pas 31 en fitter dan ooit, dus hup, de douche in en ontbijten. Uiteraard 2 broodjes filet american, dat werkte vroeger ook altijd. Tijdens het ontbijt nog even de spelregels van de D’s doornemen en op naar het veld.
Het was al lekker druk op het veld tijdens de wedstrijden van de allerkleinsten. Samen met de schoonfamilie Sienna een paar mooie doelpunten zien maken bij het F3: de dag begon dus goed! DSO D1 bleek ook goed op dreef, als scheidsrechter had ik een eenvoudige wedstrijd. Tegenstander Keep Fit kon maar weinig uitrichten en DSO won overtuigend met 14-4, een mooie prestatie.
Direct na deze wedstrijd begon DSO A1 en kon ik mijn scheidsrechterspet inruilen voor mijn coachpet. Maar wel eerst even een tosti, want direct na de A1 moest ik zelf vertrekken. Martiena had de voorbereidingen met het team gedaan en wat ze precies gezegd en gedaan heeft weet ik niet, maar DSO A1 begon heel gedreven en fel aan de wedstrijd, dus de volgende keer doen we het weer zo. Tegenstander DVS beperkte zich tot wat verre afstandschoten en blonk vooral uit in klagen richting de scheidsrechter. Het A1 had wederom wat moeite met scoren, maar doordat het verdedigend uitstekend stond bleken de 7 doelpunten voldoende voor de overwinning. En die was meer dan welkom, want dat was al even geleden. Maar deze wedstrijd was gewoon erg goed. Met in het ene vak Reboundkoningin Milou, spelverdeelster Ilse, Schutter Cas en Doorzetter Danique en in het andere vak Stijn de Sprinter, fanatieke Marit, fluwelen Floor en mooie techniek Muriel en later nog invallers Belle de Spits, Izzie het zusje van en Super Siep kon het natuurlijk ook niet anders of deze wedstrijd zou gewonnen worden. Na afloop nog snel een high five, wedstrijdkleding thuis ophalen en op naar Zeeland.
Niet voor het eerst, maar wel (bijna) voor het laatst naar Zeeland. Althans, als speler van de selectie dan. Na 13 seizoenen is het mooi geweest. Nog 3 wedstrijden vlammen tegen Stormvogels, Blauw-Wit en Seolto en dan een stapje terug. Als eerste dus Stormvogels. Wat een eind weg zeg, 2 geleden naar Terneuzen was al geen pretje, maar Westkapelle doet daar weinig voor onder qua reistijd.
Eenmaal aangekomen bleek het behoorlijk winderig, al was dat vooraf ook wel verwacht. Het tactische plan van ons sloot goed aan bij de omstandigheden. Met Enno als toeschouwer en Rob als coach begonnen we vol goede moed aan de wedstrijd. In de eerste minuten pakte Stormvogels echter een kleine voorsprong, 3-1. We bleven rustig en zoeken naar de juiste kansen en kwamen snel op gelijke hoogte. Toen het andere vak ook mee ging scoren liepen we al snel uit naar een voorsprong van 4 doelputen, bij rust zelfs 5. En deze voorsprong hebben we de gehele 2e helft vast weten te houden. Qua korfbal was het misschien niet altijd even goed, maar we hebben deze wedstrijd heel volwassen uitgespeeld. En verdedigend was het gewoon erg sterk.
Met deze overwinning op zak hebben we nog een kleine kans om 2e te worden in de poule en daarmee promotie af te dwingen. Blauw Wit staat nu 2e met 2 punten voorsprong en de volgende wedstrijd is thuis tegen Blauw Wit. Mochten we op een gelijk aantal punten komen na de laatste wedstrijd, gaat het echter om het doelsaldo. Dat is op dit moment 34 doelpunten verschil in het nadeel van ons, dus dat gaat lastig worden. Maar natuurlijk gaan we de komende 2 wedstrijden nog alles geven en dan zien we wel waar het schip strand.
Na afloop van de wedstrijd een klein biertje en snel terug naar Klundert, om vervolgens met de selectie gezellig te gaan eten en bowlen in Zevenbergen. Het was een leuke avond en rond 1 uur kon ik moe maar voldaan mijn bed in. De rest van de selectie was toen ongetwijfeld nog flink los aan het gaan, maar deze 31-jarige oude man vond het wel mooi geweest. Het was wederom een fantastische korfbaldag. Dat er nog maar vele mogen volgen.
